DELFIN

Kazu da delfini  umiru u tami i da zbog toga nikad ne zatvaraju oci. Nase oci , kada se zatvore prozivaljavaju dve stvari UMIRANJE ili ZIVLJENJE, nasa zatvorene oci govore jer osluskuju misli, one koje pokrecu ili one koje paralizuju. Osluskuju ili neciji glas, neciji lik, necija dela, sopstvenu proslost, precesto onu bolnu ili buducnost koju sanjaju, nekog koga sanjaju ili koga su imali, nekog koga su izgubili ili nekog koga traze ili sebe koje traze ili sebe koje ponove zele. Kazu da slepi najintezivnije vole, jer su fokusirani na zvuk osobe, na njene vibracije, njenu istinitost  , koja je  kroz tonove i vibracije,  da nisu vezani za vanjstinu njenu tastinu. Voli me, voli me kao slikar boje, kao pianista note, kao Bog coveka, kao majka dete. Ne verujem u LJUBAV koja je prolazna, prolaze vozovi, letovi, sati, godine, crte lica, prolazimo mi ; ali emocije su vise dimenzijalne ne pripadaju sokacima, aerodromima, godinama, satima one pripadaju sebi , one ne pripadaju brojevima i racunici. Bez tebe je moja buducnost, zivot delfina zatvorenih ociju.