Slavna Imena mojih Roma:
Slavni Romski Pisac-Dzon Banjan poznat je Engleski pisac cije je delo HODOČANIKA PUTOVANJA jedno od najviše prevodjenih dela posle Biblije.
Hodočasnikov put je prvi put objavljen 1678. godine. Za ovo delo se s pravom može reći da je jedna od najpopulamijih knjiga napisanih do sada. Prevedena je na 108 jezika, doživela je stotine izdanja i nastavlja da pronalazi svoju publiku čak i tri veka nakon smrti njenog autora. Hodočasnikov put je knjiga koju je pohvalio lično i Koldridž, kao jednu od nekoliko knjiga koja se može stalno čitati, uvek sa novim i drugačijim zadovoljstvom
Ava Gardner glumica koji mnogi smatraju jednom od najseksipilnih žena svih vremena.
Natali Wood bez koje bi buntovnik bez razloga bio nezamisliv.
S nepunih 17 godina je snimila već 18 filmova, ali je htjela "ozbiljnu" ulogu te je uspjela izboriti ulogu u slavnoj drami “Buntovnik bez razloga” (1955.) Nicholasa Raya koji ju je izvukao iz kategorije dječjih zvijezda. Navodno je tijekom snimanja imala aferu s redateljem Rayom i glumcem Dennisom Hopperom,[2] ali ne i sa zvijezdom Jamesom Deanom. Za tu je ulogu nominirana za Oscara za najbolju sporednu glumicu.
Kasnije su uslijedile uloge u slavnim filmovima “Tragači” i “Priča sa zapadne strane” (koja je osvojila Zlatni globus i Oscara za najbolji film). Za ulogu spolno frustrirane tinejdžerke u drami “Sjaj u travi” i djevojke koja planira napraviti pobačaj u “Ljubav s potpunim strancem” je ponovno nominirana za Oscara, ovog puta za glavnu ulogu. Time je postala prva - i za sad jedina osoba - koja je izborila čak tri nominacije za Oscara u kategoriji-Najbolja glumica i to do svoje 25. godine.[2]Godine 1966. je uzela trogodišnju pauzu od filmova kako bi više bila sa svojom obitelji (te je navodno zbog toga odbila ulogu u klasiku "Bonnie i Clyde").[2] Čak i kada se vratila filmu, snimala je sve rjeđe tijekom 1970-ih. Osvojila je 3 Zlatna globusa; dva je dobila u kategoriji za "Najobećavajuća Nova zvijezda", a jedan za ulogu u TV seriji “Odavde do vječnosti” iz 1980.
Margarita Carmen Cansino ( 1918 – 1987.), poznatija kao Rita Hayworth je američka glumica, specijalizirana za film noir, i seks simbol 1940-ih.
Njenu ljepotu i glumačko umijeće hvalili su svi, a ona je prvo nastupala u mjuziklima, a kasnije na filmovima. Njeni glumački partneri su John Wayne, Fred Astaire, Gene Kelly, Robert Mitchum, Jack Lemmon, Charles Boyer, i mnogi drugi. Imala je crvenu kosu, koju će tehnikolor samo još više naglasiti. Ipak, za potrebe filma postat će plavuša ili brineta.
Neko vrijeme je radila za više filmskih studija, ali potpisavši za Columbia Picturtes, ta je praksa prekinuta. U svojoj karijeri ostvarila je 71 ulogu, ali njen najpoznatiji film je Gilda iz 1946. godine koji je poznat po njenom senzualnom svlačenju jedne rukavice.
Ronald David "Ronnie" Wood (Hillingdon, London, 1. lipnja 1947.) engleski je rock
Yul Bruner napoznatiji filmski celavac koji je dobio oskara.
Osim što je bio glumac, Brynner je bio aktivan fotograf, te napisao dvije knjige. Njegova kćer Victoria sastavila je knjigu njegovih fotografija obitelji, prijatelja i glumaca, kao i onih koje je snimio dok je radio kao UN-ov specijalni konzultant o izbjeglicama. Knjiga je nazvana Yul Brynner: Photographer. Osim toga, objavio je i Bring Forth the Children: A Journey to the Forgotten People of Europe and the Middle East 1960. i The Yul Brynner Cookbook: Food Fit for the King and You 1983.
Učenik glazbe od djetinjstva, Brynner je bio hvaljeni gitarist i pjevač. U svojem ranom periodu u Europi je često svirao i pjevao romske pjesme u pariškim noćnim klubovima s Aljošom Dimitrijevičem. Neke od tih pjesama je otpjevao u filmu Braća Karamazovi. On i Dimitrijevič su 1967. objavili album The Gypsy and I: Yul Brynner Sings Gypsy Songs
Osim što je bio glumac, Brynner je bio aktivan fotograf, te napisao dvije knjige. Njegova kćer Victoria sastavila je knjigu njegovih fotografija obitelji, prijatelja i glumaca, kao i onih koje je snimio dok je radio kao UN-ov specijalni konzultant o izbjeglicama. Knjiga je nazvana Yul Brynner: Photographer. Osim toga, objavio je i Bring Forth the Children: A Journey to the Forgotten People of Europe and the Middle East 1960. i The Yul Brynner Cookbook: Food Fit for the King and You 1983.
Učenik glazbe od djetinjstva, Brynner je bio hvaljeni gitarist i pjevač. U svojem ranom periodu u Europi je često svirao i pjevao romske pjesme u pariškim noćnim klubovima s Aljošom Dimitrijevičem. Neke od tih pjesama je otpjevao u filmu Braća Karamazovi. On i Dimitrijevič su 1967. objavili album The Gypsy and I: Yul Brynner Sings Gypsy Songs
;
Sofija Kolaveskaya prva velika ruska matematičarka, prva žena profesorka u severnoj evropi, prva žena naučnog časopisa.
AUGUST KROGH- Danski profesor na odseku ZOO FIZIOLOGIJE , 1920 godine dobio je Nobelovu nagradu u oblasti medicine.
.
Pablo Picaso- jedan od najvećih slikara, kipara, crtača i grafičara 20 veka jedan od osnivača kubizma.
Pablo Picaso- jedan od najvećih slikara, kipara, crtača i grafičara 20 veka jedan od osnivača kubizma.
.
Николо Паганини (итал. Niccolò Paganini; Ђенова, 27. октобар 1782 — Ница, 27. мај 1840) био је италијански виолиниста, виолис
Николо Паганини (итал. Niccolò Paganini; Ђенова, 27. октобар 1782 — Ница, 27. мај 1840) био је италијански виолиниста, виолис
.
Charlie Chaplin - najveća zvezda nemog filma u Holivudu kome je 1975 godine Engleska kraljica Elizabeta || dodelila čin viteza kao jednom od najzasluženijih gradjana Velike Britanije.
.
Slavni Romski Predsednik-Juscelino Kubitschek de Oliveira (12. rujna 1902. – 22. kolovoza 1976.), poznat i po svojim inicijalima JK, bio je brazilski političar koji je od 1956. do 1961. godine bio predsjednik Brazila. Njegov mandat bio je obilježen političkom stabilnošću i ekonomskim prosperitetom, a daleko najpoznatiji po izgradnji Brasilije, novog glavnog grada Brazila. Zbog svojih ambicioznih planova i napretka za njegova mandata, Kubitschek se danas smatra ocem modernog Brazila te jednim od najpopularnijih brazilskih političara
Slavni Romski Predsednik-Juscelino Kubitschek de Oliveira (12. rujna 1902. – 22. kolovoza 1976.), poznat i po svojim inicijalima JK, bio je brazilski političar koji je od 1956. do 1961. godine bio predsjednik Brazila. Njegov mandat bio je obilježen političkom stabilnošću i ekonomskim prosperitetom, a daleko najpoznatiji po izgradnji Brasilije, novog glavnog grada Brazila. Zbog svojih ambicioznih planova i napretka za njegova mandata, Kubitschek se danas smatra ocem modernog Brazila te jednim od najpopularnijih brazilskih političara
.
Bob Hoskins
Britanska filmska zvijezda Bob Hoskins, ostao je upamćen, uglavnom po gangsterskim ulogama i to u filmovima kao što su “Brazil”, “Ko je smjestio zeki Rogeru”, “Kuka” i “Super Mario Bros”. Nije završio glumačku školu, smatrajući da posao glumca mora biti potpuno prirodan, a ne izučavan kroz obrazovni ciklus.
Bob Hoskins
Britanska filmska zvijezda Bob Hoskins, ostao je upamćen, uglavnom po gangsterskim ulogama i to u filmovima kao što su “Brazil”, “Ko je smjestio zeki Rogeru”, “Kuka” i “Super Mario Bros”. Nije završio glumačku školu, smatrajući da posao glumca mora biti potpuno prirodan, a ne izučavan kroz obrazovni ciklus.
.
Michael Caine
Među poznatim glumcima koji su romskog porijekla, časopis Gypsy Roma and Traveller History Month, uvrstio je i glumca Michael Caine-a, britanskog glumca sa ostvarenih preko 100 filmskih uloga i mnogim osvojenim najvažnijim filmskim nagradama.
Zbog svojih zasluga u filmskoj industriji dobio je 1993. godine priznanje “Zapovjednika britanskog reda”, a kasnije i titulu Sir (gospodin) ispred imena.
Michael Caine je osvojio dva Oskara, 1986. za ulogu u filmu “Hannah i njene sestre” i 1999. godine za ulogu u filmu “Kućna pravila”, zatim tri Zlatna globusa, kao i mnoga druga priznanja.
Michael Caine
Među poznatim glumcima koji su romskog porijekla, časopis Gypsy Roma and Traveller History Month, uvrstio je i glumca Michael Caine-a, britanskog glumca sa ostvarenih preko 100 filmskih uloga i mnogim osvojenim najvažnijim filmskim nagradama.
Zbog svojih zasluga u filmskoj industriji dobio je 1993. godine priznanje “Zapovjednika britanskog reda”, a kasnije i titulu Sir (gospodin) ispred imena.
Michael Caine je osvojio dva Oskara, 1986. za ulogu u filmu “Hannah i njene sestre” i 1999. godine za ulogu u filmu “Kućna pravila”, zatim tri Zlatna globusa, kao i mnoga druga priznanja.
.
Ceija Stojka bila je austrijska romska spisateljica, slikarica, aktivistica i glazbenica te preživjela Holokaus
Ceija Stojka bila je austrijska romska spisateljica, slikarica, aktivistica i glazbenica te preživjela Holokaus
.
Jean Baptiste "Django Reinhardt", belgijski gitarist, podrijetlom Rom. Utemeljio je 1934. s violinistom Stéphaneom Grappelliem slavni kvintet Hot Club de France. Koncertirao je po Europi i SAD u sastavu s mnogim poznatim jazz glazbenicima
Jean Baptiste "Django Reinhardt", belgijski gitarist, podrijetlom Rom. Utemeljio je 1934. s violinistom Stéphaneom Grappelliem slavni kvintet Hot Club de France. Koncertirao je po Europi i SAD u sastavu s mnogim poznatim jazz glazbenicima
.
Mihael Balak (Nemačka)
Iznenađenje ili ne, tek legendarni reprezentativac Nemačke vuče poreklo od naroda Sinti, grupe Roma koja je nastanila pretežno Nemačku i Italiju. Poznat po svojim nastupima u dresu Leverkuzena, Bajerna i Čelsija, takođe i reprezentaciji „pancera“ koju je predvodio i kao kapiten. Ostaće upamćen po sjajnom golgeterskom učinku iako je najčešće delovao kao klasičan vezni fudbaler. Osvojio je praktično sve što je mogao osim dva najveća trofeja od kojih je bio udaljen tek jedan korak, Lige šampiona i Svetsko prvenstvo. Ono što je takođe interesantno u vezi njegovog porekla jeste da, prema nekim navodima, Balak ima i korene u Lužičkoj Srbiji. Dakle, Mihajlo Baljak.
.
Rikardo Kvarežma (Portugalija)
Pisac ovih redova je opčinjen fudbalskim umećem popularnog „O Sigana“ (slobodni prevod Ciganin). Luda glava portugalskog fudbala pojavila se praktično u isto vreme kada i jedan od najvećih fudbalera svih vremena Kristijano Ronaldo. Mnogi tvrde da je bio i talentovaniji, pa je tako 2003. godine završio u Barseloni. Nažalost, njegov temperament nije pratio ogroman potencijal, a dobro je poznata anegdota o tome šta je pravilo razliku između Ronalda i njega. Navodno, Kristijano je od prve plate u Mančester junajtedu kupio sprave za vežbanje, dok je Kvarežma bio veći meraklija, pa je kupio najnoviji Porše… Njegov nastup na EURO 2016 je pokazao sve ono što je trebalo i morao da bude Kvarežma kojeg pamtimo i po fantastičnim driblinzima, naročito popularnom „trivelom“ (udarac lopte spoljnim delom stopala).
.
Leonor Teles iz Portugala je najmlađa redateljica ikada koja je osvojila nagradu Zlatni medvjed na međunarodnom filmskom festivalu u Berlinu, i to u kategoriji za najbolji kratki film.
Žiri 66. berlinskog filmskog festivala u 2016. je dodijelio nagradu njezinom filmu „Balada de um Batráquio“. Film je ujedno dobio velike ovacije mnogobrojne publike tijekom prikazivanja.
„Jednom davno, prije nego su se pojavili ljudi, sva su stvorenja bila slobodna“, govori pripovijedač. „Sve su životinje plesale zajedno i bile su neizmjerno sretne. Ali postojao je netko tko nije bio pozvan na zabavu – žabac. Počinio je samoubojstvo jednoga dana u trenutku bijesa zbog te nepravde prema njemu.“
U svojem filmu, mlada redateljica romskog porijekla Leonor Teles isprepliće današnji život Roma u Portugalu sa sjećanjima na prošlost. Film govori o predrasudama prema Romima u portugalskom društvu. Kroz ovu filmsku priču autorica je željela skrenuti pozornost javnosti na uvjerenja i praznovjerja koja degradiraju druge ljude, u ovom slučaju Rome, i zadržavaju ih na društvenim marginama.
Leonor Teles rođena je 1992. godine u Vila Franca de Xira, Portugal. Diplomirala je na Nacionalnoj filmskoj školi u Lisabonu 2013., smjer kinematografija i režija, a magistrirala je na području audiovizualnih umjetnosti i multimedije 2015. godine. Njezin raniji film – diplomski rad „Rhoma Acans“ iz 2013. je nagrađen na nekoliko europskih filmskih festivala
.
Ethel Brooks rođena je 1967. u SAD-u. Ova američka Romkinja je profesorica koja predaje ženske i rodne studije i sociologiju na Sveučilištu Rutgers. Ona je također spisateljica i istraživačica, a područja njezinog istraživačkog interesa su politička ekonomiji, društveni pokreti i globalizacija, feminističke teorije, ekonomska sociologija, nacionalizam, urbana geografija,
Trenutno radi na knjigama o Romima i postkolonijalizmu te o romskom feminizmu. U obje se knjige fokusira na političku ekonomiju i kulturnu produkciju te na rastuće nasilje nad Romima u svijetu.[7]
U 2011. je dobila prestižnu nagradu Fulbright-University of the Arts London. Akademsku godinu 2011./2012. provela je istraživajući iskustva Roma u Londonu pri istraživačkom Centru za transnacionalnu umjetnost, identitet i nacije.
Mihael Balak (Nemačka)
Iznenađenje ili ne, tek legendarni reprezentativac Nemačke vuče poreklo od naroda Sinti, grupe Roma koja je nastanila pretežno Nemačku i Italiju. Poznat po svojim nastupima u dresu Leverkuzena, Bajerna i Čelsija, takođe i reprezentaciji „pancera“ koju je predvodio i kao kapiten. Ostaće upamćen po sjajnom golgeterskom učinku iako je najčešće delovao kao klasičan vezni fudbaler. Osvojio je praktično sve što je mogao osim dva najveća trofeja od kojih je bio udaljen tek jedan korak, Lige šampiona i Svetsko prvenstvo. Ono što je takođe interesantno u vezi njegovog porekla jeste da, prema nekim navodima, Balak ima i korene u Lužičkoj Srbiji. Dakle, Mihajlo Baljak.
.
Rikardo Kvarežma (Portugalija)
Pisac ovih redova je opčinjen fudbalskim umećem popularnog „O Sigana“ (slobodni prevod Ciganin). Luda glava portugalskog fudbala pojavila se praktično u isto vreme kada i jedan od najvećih fudbalera svih vremena Kristijano Ronaldo. Mnogi tvrde da je bio i talentovaniji, pa je tako 2003. godine završio u Barseloni. Nažalost, njegov temperament nije pratio ogroman potencijal, a dobro je poznata anegdota o tome šta je pravilo razliku između Ronalda i njega. Navodno, Kristijano je od prve plate u Mančester junajtedu kupio sprave za vežbanje, dok je Kvarežma bio veći meraklija, pa je kupio najnoviji Porše… Njegov nastup na EURO 2016 je pokazao sve ono što je trebalo i morao da bude Kvarežma kojeg pamtimo i po fantastičnim driblinzima, naročito popularnom „trivelom“ (udarac lopte spoljnim delom stopala).
.
Leonor Teles iz Portugala je najmlađa redateljica ikada koja je osvojila nagradu Zlatni medvjed na međunarodnom filmskom festivalu u Berlinu, i to u kategoriji za najbolji kratki film.
Žiri 66. berlinskog filmskog festivala u 2016. je dodijelio nagradu njezinom filmu „Balada de um Batráquio“. Film je ujedno dobio velike ovacije mnogobrojne publike tijekom prikazivanja.
„Jednom davno, prije nego su se pojavili ljudi, sva su stvorenja bila slobodna“, govori pripovijedač. „Sve su životinje plesale zajedno i bile su neizmjerno sretne. Ali postojao je netko tko nije bio pozvan na zabavu – žabac. Počinio je samoubojstvo jednoga dana u trenutku bijesa zbog te nepravde prema njemu.“
U svojem filmu, mlada redateljica romskog porijekla Leonor Teles isprepliće današnji život Roma u Portugalu sa sjećanjima na prošlost. Film govori o predrasudama prema Romima u portugalskom društvu. Kroz ovu filmsku priču autorica je željela skrenuti pozornost javnosti na uvjerenja i praznovjerja koja degradiraju druge ljude, u ovom slučaju Rome, i zadržavaju ih na društvenim marginama.
Leonor Teles rođena je 1992. godine u Vila Franca de Xira, Portugal. Diplomirala je na Nacionalnoj filmskoj školi u Lisabonu 2013., smjer kinematografija i režija, a magistrirala je na području audiovizualnih umjetnosti i multimedije 2015. godine. Njezin raniji film – diplomski rad „Rhoma Acans“ iz 2013. je nagrađen na nekoliko europskih filmskih festivala
.
Ethel Brooks rođena je 1967. u SAD-u. Ova američka Romkinja je profesorica koja predaje ženske i rodne studije i sociologiju na Sveučilištu Rutgers. Ona je također spisateljica i istraživačica, a područja njezinog istraživačkog interesa su politička ekonomiji, društveni pokreti i globalizacija, feminističke teorije, ekonomska sociologija, nacionalizam, urbana geografija,
Trenutno radi na knjigama o Romima i postkolonijalizmu te o romskom feminizmu. U obje se knjige fokusira na političku ekonomiju i kulturnu produkciju te na rastuće nasilje nad Romima u svijetu.[7]
U 2011. je dobila prestižnu nagradu Fulbright-University of the Arts London. Akademsku godinu 2011./2012. provela je istraživajući iskustva Roma u Londonu pri istraživačkom Centru za transnacionalnu umjetnost, identitet i nacije.
